Rijst is de belangrijkste voedingsbron in Azië. In de meeste landen van dat werelddeel wordt al vele eeuwen rijst voor de lokale voedselvoorzienig verbouwd.
In West Europa begon rijst als voedingsmiddel pas een rol van betekenis te spelen in de tweede helft van de negentiende eeuw. Vanaf 1845 ontstond er in Europa een tekort aan granen. In Birma ontstond een steeds toenemend surplus aan rijst, waardoor het land zich ontwikkelde tot de grootste rijstexporteur ter wereld. Aan het einde van de negentiende eeuw werd het grootste deel van de Birmese export verscheept naar Hollandse en Noordduitse pellers. De rijstpellerij in de Zaanstreek was aanvankelijk een nevenactiviteit van de gortpellerij.

In de zeventiende eeuw ontwikkelde de Zaanse gortpellerij zich tot een belangrijke tak van nijverheid. In tientallen windmolens werd gerst gepeld tot gort. Het was belangrijk als volksvoedsel en het werd gebruikt als proviand voor de zeevaart. In het begin van de negentiende eeuw werd op bescheiden wijze ongepelde rijst uit Java en uit Carolina in de Verenigde Staten in Nederland ingevoerd. De eerste mechanische rijstpelinrichting was een rosmolen in 1819 in Amsterdam.

De Zaankanters hadden al spoedig ontdekt dat hun windmolens zeer geschikt waren voor deze nieuwe vorm van voedselveredeling. In 1852 werd de eerste Zaanse stoomrijstpellerij in gebruik genomen door D. van Voorst & Zoon te Zaandam die al vele jaren met windmolens gepeld had.

Nadat de gemeente Wormer toestemming had gegeven om een stuk van de Zaan te dempen, kon men in 1888 het grote stenen pakhuis ‘Saigon’ bouwen dat voor de andere pakhuizen kwam te staan.

In het tijdvak 1890-1891 werd het pellerijgebouw belangrijk vergroot en de gasverlichting in de fabriek werd vervangen door elektrisch licht. Het pakhuis ‘Bassein’ werd ingekort en achter het pakhuis ‘Java’ kwam een nieuw ketelhuis. In 1894 werd het stenen pakhuis ‘Batavia’ in gebruik genomen.  Na de bouw van de nieuwe stenen pakhuizen ‘Bassein’ en ‘Saigon’ werd in 1897 ook een nieuw ketelhuis en een nieuwe machinekamer in gebruik genomen.

In 1896 worden de pakhuizen ‘Bassein’, ‘Saigon’ en ‘Rangoon’ worden door brand verwoest. Saigon wordt in 1898 opnieuw opgebouwd.

Het hoogtepunt van de Zaanse rijstpellerij lag in de jaren voor de Eerste Wereldoorlog. Een groot deel van de rijstexport van Birma en later van andere Aziatische landen (Indo-China) werd verscheept naar de Zaan.
De Eerste Wereldoorlog gaf een onherstelbare slag aan de Zaanse rijstpellerij. Door gebrek aan grondstoffen kwamen na enige tijd de rijstpellerij en olieslagerij stil te liggen.

Na de Tweede Wereldoorlog is tot 1965 op bescheiden schaal nog gepeld. Het bedrijf wat het laatste in de Zaanstreek wat nog pelde. In 1966 werden de verkoopactiviteiten gestaakt. In november 1972 werden de panden van het voormalige pellerij­complex op een veiling verkocht.